جنگ آخرالزمان مسیحیان صهیونیست، در مجدو روى مى دهد. در زمان هاى قدیم، مجدو شهر بسیار مهمى بود. این شهر در محل تقاطع دو جاده مهم استراتژیک نظامى و کاروان رو قرار داشت، جاده باستانى ساحلى که مصر را از راه مجدو به دمشق و مشرق مربوط مى ساخت، از این دره مى گذشت، از این رو، این محل همیشه میدان جنگ بوده است. حتى، برخى از تاریخ نویسان، اعتقاد دارند که در اینجا، بیش از هرجاى دیگر در جهان، جنگ روى داده. فاتحان کهن، همیشه مى گفتند هر فرماندهى که مجدو را داشته باشد، مى تواند در برابر همه مهاجمان پایدارى کند.
کلمه عبرى «هار» یعنى کوه، که با مجدو، هار مجدوا را مى سازد. واژه هارمجدون تنها یک بار در انجیل ثبت شد، و این همانى است که در کتاب یوحنا، باب شانزدهم، آیه ۱۶ آمده که چنین است: و ایشان (مسیح) را به موضعى که آن را در عبرانى هارمجدون مى خوانند، فرود مى آورد. هنگامى که مسیح دوباره به زمین یا هارمجدو بازگردد و از آسمان ها به ارض اورشلیم نزول کند، همه تاریخ به یک معنى، توسط خداوند رقم مى خورد و چون همه تاریخ مربوط و متمرکز است بر امت اسرائیل که تخم چشم و برگزیده محبوب خداوندند، از این جهت، در نبرد بزرگ آخرالزمان، خداوند با نزول مسیح و به کمک یهودیان دوباره زمام تاریخ بشر را به دست خود مى گیرد.
کلمه Armageddon یا هرمجدون واژه اى است اصلا یونانى که بنا به تعریف واژه نامه هاى امریکایى همچون فرهنگ وبستر به معنى نبرد نهایى حق و باطل در آخرالزمان است. همچنین این واژه نام شهرى است در منطقه عمومى شام و جنگى عظیم در آنجا رخ مى دهد و مرحله حاضر از زندگى بشر در آن زمان پایان مى یابد. به عبارتى نبرد مذکور مقدمه تحولى بزرگ است که سرنوشت نهایى آدمى بر روى کره زمین به آن بستگى دارد.
و در جایى دیگر آمده است: آرماگدون واژه عبرى و به معناى تپه شریفان است و آن تپه بزرگى واقع در شمال فلسطین است.
موسسات دینى به همراه رسانه هاى دیدارى و شنیدارى امریکا، از سال هاى دهه هشتاد میلادى مردم خود را به ایمان جمعى به وقوع حادثه اى بزرگ در سرزمین شام که به نبردى هسته اى خواهد انجامید توجه دادند و مردم را به ایمان به این نکته فرا مى خوانند که به زودى لشکرى از دشمنان مسیح که از میلیون ها نظامى تشکیل یافته، از عراق حرکت مى کند و پس از گذشتن از رود فرات که در آن زمان به خشکى گراییده است به سوى قدس رهسپار مى شود. اما نیروهاى مومن به مسیح راه این لشکر را سد کرده و همگى در آرماگدون با یکدیگر برخورد خواهند کرد و درگیرى سختى در این مکان اتفاق مى افتد و سپس مسیح براى بار دوم از جایگاه بلند خود بر زمین فرود مى آید و زمام رهبرى جهان را در دست گرفته و صلح جهانى را برقرار مى کند و این مهم را از مرکز فرماندهى خود در قدس عملى مى سازد.
موسسات دینى امریکایى این نکته را روشن ساخته اند که سپاهى که ازعراق به سوى قدس رهسپار خواهد شد از نظامیان عراق، ایران، لیبى، سودان و قفقاز در جنوب روسیه تشکیل مى شود. جنگى جهانى که به مرگ میلیون ها نفر غیریهودى و غیرمسیحى بینجامد؛ چیزى شبیه اعتقاد غلط برخى افراد در کشور خود ما که تسریع ظهور حضرت حجت (عج) را به دامن زدن به فساد و تباهى منوط مى دانند.
ایستگاههاى ماهواره اى، جنگ آرماگدون را در امریکا و اسرائیل تبلیغ مى کنند، شبکه چهارم تلویزیون اسرائیل، دائما از آرماگدون و جنگ آینده خبر مى دهد.
(گریس- هال- سل) که یک نویسنده مسیحى- امریکایى است در کتاب تدارک جنگ بزرگ مى نویسد: شبکه چهارم تلویزیون اسرائیل همواره مى کوشد مردم را متقاعد سازد که لازم نیست در راه اصلاح بکوشند بلکه باید به جاى آن، جنگ را بخواهند زیرا خواست خداست، آن را چنین توجیه مى کنند که خداوند در ازل مقدر فرموده که دقیقا ما مردمانى که در این نسل زندگى مى کنیم، باید به جنگ هسته اى دست بزنیم آیاتى از انجیل و گوشه هایى از کتاب حزقیال و دانیال نبى را نقل مى کنند تا اثبات کنند که ما در دوره آخرالزمان هستیم. آنان هیچ گاه به یاد مردم نمى آورند که مسیح، پیام صلح به همراه داشت و از جنگ و خون ریزى متنفر بود.
با نگاهى به تاریخ اروپا و امریکا در مقاطعى حساس، رهبران آنان با اشاراتى کوتاه و بسیار مبهم مطالبى را بیان مى داشتند که بیانگر اندیشه هاى درونى حاکم بر آنان بوده است.
ناپلئون وقتى به دشت جزرال میان حلیلى و سامریه در حوالى کرانه غربى رود اردن رسید، گفت: این میدان بزرگترین نبرد جهان است. وى این مطلب را براساس آموزه هاى انجیلى ابراز داشت.
جمس برونهام در کتاب خودش به نام مبارزه براى جهان نوشته: هدف ما ایجاد دولت جهان امریکایى است، به گونه اى که با دولت هاى جهان به مبارزه برخیزد.