امسال هم مثل سال های گذشته آزمون سراسری دانشگاه ها برگزار می شود و میلیون ها جوان ایرانی برای رسیدن به دانشگاه به رقابت می پردازند. بحث کنکور دوباره داغ شده است و باز هم تب کنکور خیلی ها را گرفته و خانواده ها را تحت تأثیر قرار داده است.
هر ساله در همین ایام عده زیادی از جوانان کشور ما درگیر مسائل کنکور و اضطراب رسیدن به دانشگاه می شوند و همچنان در التهاب و تب و تاب بسر می برند. پدیده نه چندان خوشایند کنکور به گونه ای گسترده، دلهره آور و پیچیده شده است که اکثر خانواده ها را درگیر ساخته است و در شرایط حاضر اصلی ترین هدف آموزشی در اکثر دبیرستان های کشور عبور از سد کنکور و رسیدن به دانشگاه می باشد.
بازار کنکور آن قدر داغ شده که بخش های دولتی و خصوصی با برگزاری صدها کلاس، کانون، مجتمع، جزوات گوناگون، کتب درسی و... آنچنان فعالیت می کنند و با هم به رقابت می پردازند که دانش آموزان بیشتری را جذب کنند و آنها را آماده ورود به دانشگاه کنند گویی ورود به دانشگاه ها بدون مشارکت آنها امکان پذیر نیست...!
از درآمدهای کلان و سودهای قابل ملاحظه ای که این آموزشگاه ها بدست می آورند چشم پوشی می کنیم و در این مجال اندک به آن نمی پردازیم، اما آیا نمی توان تدبیری اندیشید که همه راه ها به کنکور ختم نشود و گزینش دانشجو و امکان ادامه تحصیل دانش آموزان در مقاطع بالای تحصیلی به شیوه ای مناسب و معقول فراهم آید و این همه اتلاف انرژی، وقت، سرمایه و فزونی اضطراب، دلهره، ناامنی روانی و پریشانی خاطر بوجود نیاید...؟!